Herken je, dat als je van een privéreis terugkomt je denkt: “Dít gevoel moet ik proberen vast te houden!” Lukt je dat?
Ander(s) leven
Wij zijn nu na een half jaar, totaal anders leven in Ecuador, een paar weken terug in NL en echt hè, in no time zit ik weer in de hectiek van opdrachten, tot m’n stem het zelfs een paar dagen begeeft. Ik weet het, wat een luxe, terwijl ik in alle bescheidenheid dacht dat bureau JETTING een half jaar afwezigheid niet zou overleven.
En wat geniet ik weer van het delen van kennis, de interactie en het uiterste van mijn grijze cellen te vragen. Maar toch… was het gevecht met deze hectiek niet ook voor een deel waarom ik had bedacht dat het goed was een half jaar weg te gaan? De focus op andere dingen te leggen?
Keuzestress
Terug in NL lijken zoveel keuzes weer mogelijk. Blijven we hier en gaan we een paar maanden
per jaar naar het buitenland? Of gaan we in het buitenland wonen en komen we een paar maanden per jaar naar NL? Wordt het dan binnen Europa of buiten Europa? We hebben heel hard ons best gedaan op Spaans, dus onze focus ligt wel een beetje meer bij Spaanssprekende ‘landen’. Maar een beetje keuzestress geeft het wel.
En nu… nu popt een oude droom weer op…
my secret Dream
Waar droom jij over? Ik heb deze droom maar met weinig personen en met schroom gedeeld, maar vandaag deel ik ‘em – met jou.
Op m’n 17e was ik met een vriendin op Harbour Island (Bahamas) waar het poederzand roze
is. Ik ben daarna nog twee keer terug geweest, waarvan een keer samen met Rob. En ik droom dus al jaren van exclusieve coachtrajecten, daar op Harbour Island. Heb het zelfs een keer in een ‘toekomstondernemersplan’ gezet. Maar ja, ik was daar bij lieve vrienden, anders is die plek ongeveer onbereikbaar en onbetaalbaar. Wel reuze exclusief, maar helaas niet voor veel mensen weggelegd.
En nu denk ik stiekem aan andere plekken, wat dichterbij in Europa; een soort Ecuador in het
klein. La costa met mooie stranden, la naturaleza, las montañas. Rustige plekken met bijzondere uitzichten en pittoreske plaatsjes binnen handbereik. Tongstrelende keuken en prachtige wijnen.
Plekken die geweldig zijn om in executive coachtrajecten een stevig fundament voor ‘Inzicht in Zelf’ te leggen. Anders dan anders. Voor personen die hun persoonlijk leiderschap serieus nemen. Of voor executive teams die iets anders willen dan van hun bureaustoel naar de vergaderzaal lopen voor een teamsessie die nou net effe niet uitkomt.
Weg van de hectiek. Weg van alle dag. Niet continue op scherp staan. Niet continu aan staan. Dingen doen die inspireren, zodat je dat door kunt geven. We weten het allemaal, dat is zó goed voor je.
Dromen, Durven, Doen
Het boek dat me jaren geleden de laatste duw gaf om met bureau JETTING te starten is Dromen, Durven, Doen van Ben Tiggelaar. Nu droom ik opnieuw… over een andere plek en een andere balans tussen wie ik ben en wat ik doe. Durven, Doen? Zou het kans van slagen hebben? Wat denk jij?
O ja, en als jij het geheim hebt voor ‘t lang vasthouden van dat fijne buitenlandgevoel, deel je het dan ajb hieronder met de lezers van Perceptiedenken.blog?! Gracias 🙂
Warme groet,
Annejet
