Ben jij een ‘sorry’-zegger of juist helemaal niet? Wanneer wordt het écht moeilijk om ‘sorry’ te zeggen? En waarom zou je het eigenlijk überhaupt doen? Hoe wel / niet? 

Heb jij dat ook wel eens, van die momenten dat sorry zeggen als vanzelf gaat? Bijvoorbeeld, je legt je boodschappen in het verkeerde karretje: “O sorry!” Of, je social distancing is onverhoopt nul en je loopt in gedachten bijna tegen iemand aan: “Oeps, neemt u mij niet kwalijk!” Je logt te laat in voor die ZOOM-meeting: “Excuus jongens!”

Je voelt het natuurlijk al, in deze situaties is het gepast om te zeggen dat het je spijt. Niet moeilijk, niet zwaar en het leven gaat gewoon door. Maar er zijn veel situaties te bedenken waarin ‘sorry’ zeggen een stuk lastiger is. Misschien is er nu wel zo’n situatie in jouw leven. Wat zijn de voordelen als je je excuus aanbiedt? En hoe doe je dat wel / niet op een handige manier?

de Voordelen van Sorry

Denk even een moment na… wat zijn de voordelen van je excuus aanbieden?

In ieder geval is de waarde ervan groter dan die van alleen geld of materie. Ga maar na, slachtoffers en nabestaanden willen vaak excuses. Emotioneel is het belangrijker dat er erkenning is en de fout wordt toegegeven dan wanneer alleen met geld wordt afgekocht.

Door een fout toe te geven en sorry te zeggen, stel je je kwetsbaar op (eng hè?) maar daardoor toon je je juist krachtig. Het maakt je benaderbaar, want hé ook jij bent gewoon een mens die fouten maakt. En zo ontstaat er ruimte voor berusting, verzoening en een écht gesprek.

Omdat de meeste mensen een welgemeend ‘sorry’ moeilijk vinden om te zeggen, zal de ander meer respect voor je krijgen als jij het initiatief neemt.

En, je bouwt iets op, namelijk…

Emotioneel wisselgeld

Het wetenschappelijk onderzoek The power of appology toont aan dat ondernemers die oprecht excuus aan hun klant aanbieden, aan toekomstbestendige relaties bouwen die tegen een stootje kunnen. Een klant vraagt niets anders dan: “neem me serieus!” en met een oprechte excuus bouw je emotioneel wisselgeld op.

Praktijkvoorbeeld

Omdat wij in Costa Rica zitten wilde ik mijn ouders een hart onder de riem steken, dus ik op Greetz.nl ballonnen besteld met een hart, smiley etc. Door de Corona-drukte was de bezorging pas een week later ☹ en op de bewuste dag werd jawel, een verkeerde ballon bezorgd ☹☹ Dus mijn ouders appten voorzichtig: “wat een super leuke verrassing – we komen er alleen niet uit wat die ’30’ betekent.” Ik baalde als een stekker en klom in de chat met Greetz waar ik in een wachtrij van ruim een half uur kwam, er halverwege nog een keer uit knalde en opnieuw
kon beginnen ☹☹☹

Eindelijk aan de beurt bood de medewerkster eerst een oprecht excuus aan voor de vergissing, hoera! Ik vergaf ze ter plekke, immers ik snap ook wel dat er in C-tijd een run op hun producten is en ze de aanvragen bijna niet aan kunnen. Een paar dagen later werden de goede hartjes en smiley ballonnen bezorgd en ik kreeg ook de bezorgkosten terug. Goed gedaan Greetz!

De les? Bouw emotioneel wisselgeld op! Als ondernemer, maar als mens tot mens werkt ’t ook gewoon hetzelfde.

Eerst die ander

“Als zij haar excuus aanbiedt, doe ik het ook.” Herkenbaar? Maar ja, dat is een patstelling waar je moeilijk uitkomt als je ‘t allebei volhoudt. Iémand moet nou eenmaal de eerste zijn, toch? Dit is wel een lastige en komt in mediation vaak voor bij conflicten die al verder geëscaleerd
zijn. Dit soort situaties kun je voorkomen door in een vroeg stadium naar elkaar toe te bewegen met een sorry.

Hoe niet?

Roep niet te pas en te onpas ‘sorry’. Elke keer dat je het onnodig zegt, verliest het woordje z’n waarde. Tien keer achter elkaar sorry zeggen, heeft dus niet veel zin (“O, sorry, nee, sorry, wat erg, sorry hoor, ohh ik kan me wel voor m’n kop slaan, sorry, had ik al sorry gezegd?”).

En wat denk je als iemand “Ja, duh, ik zei toch sorry!” zegt? Dat klinkt als een moetje en niet erg oprecht, toch? Niet doen dus.

En het woordje ‘maar’ na een sorry is écht foute boel. “Sorry, maar jij…” is een vinger-wijs-sorry-versie en heeft totaal geen zin. Dan kun je nog beter géén sorry zeggen. De ander zal zich eerder aangevallen voelen dan dat ‘ie zich koestert in jouw excuus.

Dus geen verhaal met prachtige uitvluchten die jouw sorry ter plekke weer afzwakken.
Wat dan wel?

Assertieve Sorry

Tips:
bewaar dit krachtige wapen voor momenten die er écht toe doen. Hou ’t eenvoudig én oprecht. Meen het vanuit je hart. Doe het in levende lijve, face-to-face, met of zonder social distancing. Hoe moeilijk je dat ook vindt.

Juist nu in deze tijd, waarin je bijvoorbeeld als buren meer last van elkaar hebt. De een probeert thuis te werken; de ander heeft de kinderen de hele dag thuis; de volgende zit de hele dag te Netflixen met de tv hard aan en een ander ligt ziek in bed. Hou een beetje rekening met elkaar en zeg waar nodig ‘Sorry’! Check eerst even onderstaande stappen, dan komt het vast goed.

Stappen

1. Neem verantwoordelijkheid en erken je fout (geen maar of smoesjes!).
2. Eventueel: vertel wat mis is gegaan – alleen de feiten, zónder omdat’s of waardoor’s
   Bijvoorbeeld: “ik ben het vergeten” of “ik had het niet in de gaten”).
3. Zeg ‘sorry’ of ‘mijn excuses’ of ‘het spijt me’. Niets meer en niets minder.
4. Herstel de fout.
   Zoals in mijn zakelijk voorbeeld Greetz de goede ballonnen alsnog stuurde en verzendkosten
   terugstortte. Of: “ik zet vanaf nu de koptelefoon op als ik zit te Netflixen, dan kun jij rustig
   werken.”
5. Optioneel: vraag of de ander je wíl vergeven. In privérelaties is dit het moment om elkaar
   te knuffelen ?

Ik zeg: gewoon doen! Opbouwen dat emotionele wisselgeld! Ook jíj kunt het!

Warme groet,
Annejet

PS heb je een conflict-vraag? Stel ‘em hieronder. Het kan zomaar zijn dat ‘ie in de volgende blog in de spotlight komt ?