Coaches, hou op schei uit, het land lijkt ermee overspoeld! Ben jij een coach of heb je als coachee aan de andere kant van de tafel gezeten? Of allebei, dat kan natuurlijk ook. Waar moet een écht goede coach volgens jou dan aan voldoen?

Ben jij een Durfal?

In het NOBCO magazine #3, 2019, staat ‘t artikel: Coachen alleen voor Durfallen?
Er wordt naar een test op Psychologie Magazine verwezen ‘is coachen iets voor jou’. Overigens heb ik die test nooit kunnen vinden, wel een online training die je helpt erachter te komen of coachen iets voor jou is. Kennelijk komen er vragen aan de orde als: “durf je iemand te laten huilen?” Vandaar natuurlijk die kop over ‘durfallen’. Overigens zet de NOBCO, als beroepsorganisatie van geaccrediteerde coaches, terecht vraagtekens bij dit soort eenzijdige tests.

Zachte Zakdoekjes

Maar de vraag en sich zette me aan het denken. “Durf je iemand te laten huilen?”

Gelijk passeren mijn coachees van de afgelopen 13 jaar mijn gedachten. De meesten hebben wel een keer of vaker hun tranen laten lopen. Meestal was dat in het oriënterende gesprek. En op die momenten wist ik dat de kern van het vraagstuk aangeraakt was. Vaak verontschuldigden ze zich met: “sorry hoor” waarop mijn antwoord meestal is: “geen sorry nodig – tranen zijn een prima manier om je emotie te uiten.”

Als je door mij gecoacht bent, weet je vast nog wel jouw moment waarop je door emotie geraakt werd. In mijn perceptie hoef je als coach niet de perfecte dingen te zeggen, maar je moet wel de kern van een vraagstuk weten te raken. Dat je coachee emotie voelt. De pijn. En van daaruit de urgentie en de wil om hard aan de slag te gaan met z’n eigen vraagstuk.

Niagara Falls

Mensen onthouden meestal niet wat je zegt, maar wel welke emotie je aanraakt. Dát zijn de aha- en/of life changing moments.

Zo had ik een coachee, laten we ‘em Carl noemen. Toen hij de verschillende gedragsstijlen en drijfveren beter ging begrijpen en daarmee ook die van zichzelf, begon hij opeens te huilen. Niet één traan, nee het leek wel de Niagara Falls. De reden? Opeens begreep hij waarom de relatie met zijn vorige vriendin was stukgelopen. Zij was zijn grote liefde, maar qua karakters pasten ze voor geen meter bij elkaar en het was samen dus ook niet gelukt.

Ik kan me niet voorstellen dat hij nu nog de diepere laag in gedragsstijlen en drijfveren kan uitleggen. Maar ik weet zeker dat hij zich de emotie die dat moment met zich meebracht, de rest van zijn leven herinnert.

Had je een Huiler?

Als ik na een dag naar huis rijd, bel ik meestal Rob even op. Eigenbelang, want door de week kookt hij meestal 😉 “Schat, ik kom eraan hoor.” “Hoe was je dag?” “O, het was een diepgaand coachgesprek” (ik kan natuurlijk geen vertrouwelijke informatie verschaffen). Rob vraagt dan alleen: “Had je een Huiler?” en dan weten we allebei genoeg.

Want een Huiler is een klein zeehondje die z’n moeder kwijt is en huilend op het strand gevonden wordt. Het is niet zo moeilijk om empathie met deze Huiler te voelen (ahhhh) en gelukkig zijn er mensen die, bijvoorbeeld in Pieterburen, deze zeehondjes opvangen.

Overigens de foto bij deze blog zag er van een afstandje uit als een Huiler. Maar je weet, alles is perceptie en dichterbij bleek het een stuk hout te zijn.

‘mijn’ Huiler

Mijn huiler is een coachee die net zo serieus genomen moet worden als de Huiler. Die empathie van z’n coach verdient. Misschien heeft ‘ie iets te lang weggestopt, is er emotionele pijn, frustratie, is reflectie confronterend, wil ‘ie wel anders maar weet niet hoe, enz. enz.

jouw Empatisch Vermogen?

Coach worden / zijn is mijn perceptie niet voor ‘Durfallen’. Wél voor personen met een hoog empathisch vermogen. Die zich kunnen inleven in de situatie van de ander, zonder het zelf te hebben  meegemaakt. Die écht meevoelen met de ander, zonder het met die ander eens te hoeven zijn. Die precies díe  vragen weet te stellen waardoor de kern van de coachvraag wordt geraakt. Die de bijbehorende emotie wakker schudt, zonder daar zelf als coach in  meegetrokken te worden. Die emotie gebruikt om de coachee in beweging te zetten.

Helaas, dat is niet zomaar in een coachopleiding te leren. Wil jij coach worden? Hoe hoog is jouw empathisch vermogen?

De test / cursus in Psychologie Magazine is voor de grap misschien wel leuk, maar als je serieus bent kom je in mijn perceptie verder door met een wetenschappelijk onderbouwd assessment je empathisch vermogen in kaart te brengen ?

Meer weten? Voel je altijd vrij om contact met me op te nemen.

Hartelijke groet!
Annejet