Half februari vertrokken we vol plannen richting Costa Rica en we zijn hier nu inmiddels bijna een half jaar. Een half jaar, waarvan het grootste deel in lockdown. Luchthaven en grenzen gesloten. Een huis afgelegen aan de Pacifische kust. We staan we voor de onmogelijke keuze: terug naar Nederland of toch nog blijven. Wat zou jij doen? Lees ons avontuur ?

Kampvuur

De eerste weken in Costa Rica waren gewéldig. We kochten een stoere 4×4 auto; toerden naar de Caraïbische oostkust en uiteindelijk kwamen we aan de westkust op onze plaats van bestemming aan. Een prachtig huis op een groot terrein met een mooi appartement erbij, van alle westerse gemakken voorzien.

Ik heb altijd al aan het strand willen wonen en onze achtertuin is nu zo’n palmbomenstrand met een oneindige zee. En geloof het of niet, maar we zijn gaan ‘house sitten’ en wonen dus gratis. In Nederland is house sitten niet zo bekend, maar in dit soort landen kun je ’t je niet permitteren om je huis onbewaakt te laten. De Europese eigenaren zijn er zelden en we hebben het rijk alleen.

Elke avond een bizar mooie zonsondergang en lange strandwandelingen, kampvuurtje. We wilden hier ook vrijwilligerswerk doen en we hadden al een paar leuke personen ontmoet. Dagen met een gouden randje.

En toen, toen ging het hele land door nog geen 100 Corona-gevallen in lockdown. Alle stranden, nationale parken, restaurants etc. gingen dicht. De laatste letter van ons kenteken bepaalde op welke dagen we wel / niet mochten rijden. Maar in de middle of nowhere niet rijden… dan kom je dus niet ver. Iedereen werd gevraagd thuis te blijven.

Ruilen?

Maar hé, wij zaten lekker remote op een waanzinnig mooie plek en hielden het grote hek gesloten. Eens in de twee weken een uur door prachtig landschap over een gravelweg rijden om boodschappen te doen. Wat een rust! Lekker lezen en koken, beetje bloggen, online coachen. De Nederlandse stress vloeide uit ons lijf. Paradise! Dit overleefden we wel een paar weken ?

Maar dagen werden weken en weken maanden. En natuurlijk hielden we de moed erin en echt, relativeren helpt. Want hé, er zijn personen die het veel slechter dan wij hebben. Die hun baan of bedrijf kwijt zijn, hun huis moeten verkopen of zelfs geen eten hebben. “Ik wil zó met je ruilen hoor”, was een veelgehoorde opmerking uit Nederland, of: “Het is hier in Nederland ook niet makkelijk. Jullie zitten tenminste nog op een mooie plek.”

Mag Zijn

Ja, dat is allemaal waar. En toch hebben we geleerd dat je je eigen situatie niet hoeft te bagatelliseren. Niet kunnen doen waarvoor we hier kwamen, weinig contacten met locals, ons niet nuttig voelen, geen uitstapjes naar de mooiste plekken kunnen maken, strand op slot. Dan groeit het gemis aan familie en vrienden dichtbij, en op een gegeven moment voelt het als een gevangenis op een mooie maar eenzame plek. Dat was een nieuwe, vreemde ervaring.

Challenge Me

Iedereen die mij een beetje kent, snapt dat ik in deze bore-out situatie langzaam stierf. En dus moest ik een van mijn belangrijkste coach oneliners nu zelf gaan toepassen: “Je hebt niet altijd invloed op de situatie, maar je hebt altijd invloed op hoe je er zelf mee omgaat!”

“Dus AJ”, dacht ik, “walk your talk!” Ik ben op zoek gegaan naar een uitdaging – eentje waarvan de lat lekker hoog lag. Waar ik moest presteren. Uit m’n comfortzone. Niet zeuren, maar keihard werken. Knallen.

English

Nou heb ik altijd van de Engelse taal gehouden en daar wilde ik iets mee! Ook voor mijn bureau JETTING. Dus het werd de gerenommeerde Cambridge English CELTA. Door de Corona-crisis bieden ze het hele lesprogramma nu volledig online aan. Vanaf 7 uur ’s morgens zat ik 6 uur achter elkaar in een internationale ZOOM Classroom: Colombia, Dublin, Venetië, Boston, Ecuador, Barcelona, UK en ik in Costa Rica. All of us pursuing the same goal: a Cambridge certificate – teacher English (as a foreign language) ?

Naar Huis

Maar goed, sinds dit weekend is de luchthaven weer open voor vluchten uit ‘veilige’ landen. We kúnnen dus weer terug naar Nederland. What to do? Stay? Go? Lastig. Lastig. Maar, de knoop is doorgehakt. Ons ticket is geboekt. Over een maand zijn we weer in Nederland en ik verheug me er immens op om weer dichtbij mijn cliënten te zijn!!

Toen we vorig jaar uit Ecuador terugkwamen, zat binnen een week mijn agenda voor 3 maanden vol. Dus heb je iets in gedachten waarvoor je met me wilt afspreken? Of wil je een coachtraject starten? Wil je je Engels een boost geven in combi met executive coaching? Alles is mogelijk, so let’s get in touch!

¡Hasta Pronto!

Annejet