Met de ‘Pieten’ het land uit, is er weer ruimte om het over heuse ‘pieten’ te hebben. Die waar we allemaal mee te maken hebben: ZeurPieten.
Overigens houd ik me graag verre van die andere Pietendiscussie, maar dat ter zijde.
Wie of wat vind jij een Zeurpiet? Heb je er bij het woord alleen al direct 2 of 3 op je netvlies? In je familie, onder vrienden, op werk? Heb je er meer dan dan op één hand te tellen in je inner circle? Poeh, dan ben je een niet te benijden mens… lees vooral gauw verder, want wat doen zeurpieten met ons? Zijn er voordelen en vooral, wat kun je aan zeurpieten doen?
Zeurpiet en Jij
Notoire zeurpieten. Wat doet het met je? Een rondje inventariseren levert antwoorden op als: negativiteit; leegzuigers; blokkeren vooruitgang; hangen aan de kar; heb ik geen zin in; na een avondje met die zeurende vriend(in) denk ik op weg naar huis: waarom spreek ik eigenlijk nog af? Dat soort dingen.
Het lijkt alsof we allemaal een hekel hebben aan mensen die zeuren, klagen, waar nooit iets
goed bij is, die de boel traineren. Maar ja, je kunt niet iedereen die klaagt in een kussen smoren, dus we moeten ermee dealen.
80/20
Ken je ‘em? De 80/20 regel of het Paretoprincipe van wijlen Italiaanse econoom Vilfredo Pareto (1848-1923). Hoe zat het ook alweer? Hij constateerde dat 20% van de Italiaanse bevolking 80% van het vermogen bezat en die regel blijkt op veel meer toepasbaar.
20% van je klanten zorgen voor 80% van je omzet. Of wat dacht je van deze: 20% van je
kleding draag je 80% van de tijd (zelfs als je 6 maanden met weinig kleding uit een koffer leeft ?). Maar ook, ong. 20% van de mensen waarmee je in contact komt, zorgt voor 80% van het gezeur.
Is er iets fijn aan een Zeurpiet?
Oké, voordat je verder leest, probeer eens een reden te bedenken wat er fijn is aan een
zeurpiet… Nee, niets? Blanc?
Nou, je wilt het misschien niet horen, maar wat we soms als zeurpietenrij bestempelen, kán een vorm van betrokkenheid zijn. Kennelijk is er voor deze persoon iets zó belangrijk dat ‘ie het de moeite waard vindt om er z’n mond over open te doen.
Serieus nemen? Niet altijd, maar als het iemand is die dat normaal gesproken niet zo snel doet, toch handig om eens te luisteren. Zélfs die notoire zeurder kan een punt hebben waar we simpelweg niet meer gevoelig voor zijn omdat die persoon immers altijd zeurt!
Op de werkvloer – wat kun je eraan doen?
Maar als het nou geen betrokkenheid, geen goed punt en gewoon ordinair gezeur is? Wat dan? Vooral bij organisatieveranderingen is het de, vaak relatief kleine groep (ong. 20%), die zaken stagneert. En weet je wat het gekke is? Ze trekken niet alleen alle aandacht en energie naar zich toe, maar krijgen ook vaak nog meeste aandacht. En hoe meer aandacht, hoe harder het geblaat.
Wat doen we met de personen die die toch wel vooruit willen, mee willen? Juist, die krijgen dus de minste aandacht. Een goede strategie is daarom de focus op die positievelingen te leggen. Ik heb daar al eens over geschreven: meer weten?
Privé – wat kun je eraan doen?
En als het nou gewoon die zeurpiet vriend(in) is waar je eigenlijk helemaal geen zin meer in hebt? Oh dear, je hebt er vanavond een afspraak mee? Maak het bespreekbaar! Vertellen wat je dwarszit, is natuurlijk wel zo eerlijk.
Zie je dat echt helemaal niet zitten (dan kun je je gelijk afvragen wat voor vriendschap het eigenlijk is) en is er geen goede reden om de relatie in stand te houden? Stop dan gewoon met afspreken! Dat is echt makkelijker dan je denkt. Investeer in vrienden waar je blij van wordt, die jou positief aanmoedigen, waar je energie van krijgt.
Jij als Zeurpiet
Tot slot nog even hand in eigen boezem. Want we zeuren allemaal wel eens, toch? Ik vanmorgen nog. We zijn een weekje naar de zon in een heerlijk hotel waar we tot op het bot verwend worden. Even quality time met mijn lieve ouders die ook een dagje ouder worden. Overigens kan mijn vader dichten als de dichter des Vaderlands – als je het leuk vindt, zal ik eens vragen of hij een zakelijk onderwerp op rijm zet ?
Maar goed, bij het buffet vanmorgen werd schaamteloos voorgedrongen en ik vond daar iets van. Het verpestte mijn humeur en ik dacht bij mezelf: “Mens zeur niet zo. Wat is je stokpaardje bij coachees? ‘Wat anderen doen of zeggen heb je vaak geen invloed op. Maar je hebt áltijd invloed op hoe je zelf reageert.’ Dus smile en zeur niet!” En precies op dát moment loop ik langs het bord op de foto “donut worry, be happy”:-)
ENJOY your weekend!
Hartelijks,
Annejet
