Heb jij wel eens een periode in je leven gehad waardoor je veranderd bent? Na Ecuador en lockdown Costa Rica, hebben wij wel het idee dat we als mens veranderd zijn. Misschien ook herkenbaar voor jou als je mijn verhaal leest? Begin september zijn we terug in Nederland en gaan we 10 dagen in quarantaine. Gaan we het in Nederland nog wel leuk vinden…?

Veranderd Mens

“Let maar op, je komt als een veranderd mens terug”, zei mijn goede vriendin. Zij kan het weten, want zij en haar man zijn globetrotters en vlak voor de wereldwijde lockdown zouden ze met hun drie kinderen voor twee jaar naar Suriname vertrekken. Maar helaas, dat ging dus net niet door. Overigens is deze vriendin een hele leuke en succesvolle mamablogger!

Dus toen ik mijn vorige blog Naar Huis schreef, moest ik hieraan denken: “Je komt als een veranderd mens terug”. Over twee weken stappen we in het vliegtuig en dan is het voorlopig gedaan met onze buitenlandavonturen. Vandaag heb ik op een verlaten strand gezeten en me afgevraagd: wat heeft het met me gedaan om ‘zekerheden’ in Nederland overhoop te trekken? In een derde en een tweede wereldland te wonen? Wat neem ik mee terug? Wat laat ik hier liever achter? Wat heeft het me als mens en professional gebracht? De vragen buitelden over elkaar.

Spijt

Als je alles van tevoren had geweten… had je het dan anders gedaan?

Dat is een verleidelijke vraag. Want wie had Corona kunnen bedenken? Wie had gedacht dat de héle wereld in lockdown zou gaan? Maar als je me een beetje kent, weet je dat áls ik ergens voor ga ‘t whole-hearted is. Dus natuurlijk heb ik me afgevraagd of we er wel goed aan hebben gedaan naar Costa Rica te vertrekken, maar blijven hangen in de ‘had ik maar…’ en de ‘als ik wist dat…’ is niet mijn stijl. Dus nee, géén spijt dat we onze ‘veilige zekerheden’ in Nederland totaal overhoop hebben getrokken, want…

Trossen Los!

Toen ik in 2006 met bureau JETTING startte had ik het boek Dromen Durven Doen van Ben Tiggelaar gelezen. Dat boek gaf me nét het laatste zetje om iets heel engs te doen: met niks voor mezelf beginnen. Ik wilde iets anders gaan doen dan wat ik deed, ik had nauwelijks een netwerk en ik had ook geen grote spaarpot. Maar ik wist wél dat als je iets heel graag wilt en je het niet doet, er dán een punt in je leven komt waarop je denkt: “had ik maar…”. Of zoals de Amerikaanse acteur John Barrymore zei: “A man is not old until regrets take the place of dreams.” Dus ik zeg: DOEN!

Meebewegen

We hebben een half jaar in Ecuador gewoond en een half jaar in Costa Rica. Dat klinkt als een zucht, maar het voelt als héél lang. Want wat hebben we veel nieuwe, interessante, ontroerende dingen gezien en gedaan en meegemaakt!

Wonen in een derde wereldland (CR is meer een tweede wereldland) is zó anders dan er een paar weken voor vakantie zijn. In Nederland denken we geloof ik nog steeds dat alles ‘maakbaar’ is en dat we het hele leven naar onze hand kunnen zetten; dat alles op ons als individu wordt afgestemd. Nou, díe houding leer je in landen als dit wel af. Doe je dat niet, dan word je een boze, gefrustreerde kip en houd je ‘t niet lang vol.

Denk aan de basics in life, dingen die we in NL zó gewoon vinden: drinkwater uit de kraan; toiletpapier dóórspoelen; stabiel internet; elektriciteit enz. Als het hier regent of hard waait dan valt de elektriciteit meestal uit. Dan kun je niet koken, geen koffie zetten en is er geen internet. En je weet nooit hoelang het duurt, dus de koelkast moet dicht blijven. Drinkwater moet je altijd voldoende op voorraad hebben en gebruikt toiletpapier daar hebben we het maar niet eens over ?

We hebben geleerd om mee te bewegen met wat er wél is, en niet te vechten tegen wat er niet is. Die nemen we mee naar Nederland!

Zie en Pak Kansen

We hadden het ons hier in Costa Rica ook anders voorgesteld, maar zelfs onze ‘gevangenschap in Paradise’ heeft nieuwe kansen gegeven. Rob en ik waren meer dan ooit op elkaar aangewezen en het heeft mooie gebalanceerde blogs over zijn ASS-brein met hoog IQ opgeleverd. Daar hebben we heel veel reacties op gehad en we hopen dat het anderen heeft geholpen.

Verder is mijn veerkracht flink beproefd, maar ik heb de kans aangegrepen om een intensieve Cambridge English opleiding te doen. En ondanks dat we door de lockdown weinig konden reizen en nauwelijks mensen in het echt konden ontmoeten, hebben we mooie herinneringen gecreëerd die ons altijd bij zullen blijven, totdat we op een dag dement worden ofzo ? Maar serio, daar hadden ons gezellige oude huis, onze dierbare spulletjes en mijn twintig Dior-lipsticks niet tegenop gekund!

Pura Vida

Wat ik zeker meeneem en in NL ga uitdelen is Pura Vida. Die relaxte houding / tranquilo / het is zoals het is / kunnen we in NL wel wat meer gebruiken. Ons niet zo gek laten maken en laten opjutten door alles en iedereen om ons heen.

Zo had ik vorige week een conference call met een cliënt om haar teamsessie met assessments door te spreken. Door het tijdsverschil zat ik al om 6 uur ’s morgens klaar. Maar internet lag er al uren uit en dat bleef dus ook zo. Geen enkel contact mogelijk en ze heeft de sessie die middag zonder mijn input moeten doen. Gelukkig is dit een uitzondering geweest, maar vroeger zou ik een hartinfarct hebben gekweekt, nu kon ik alleen maar denken: “It’s out of my hands, Pura Vida.”

Hmmm, eens kijken hoe lang ik dat straks ook echt volhoud ?

Wat ik ook meeneem is:

Tevreden & Dankbaar

Klinkt dit cliché of softie? Nee écht, wat hebben we het goed in NL!! Hier in Costa Rica is veel wel te koop, maar gewoon simpel, één soort. In Nederland zijn we verwend met verfijning. Geen wonder dat we in het World Happiness Report op plek 6 (van de 156) staan? Alles is afgestemd op de wensen van de klant. Maar al die keuzestress zorgt ook voor onrust en ontevredenheid.

Dus bijvoorbeeld: je kunt hier aardappels kopen, maar niet 20 verschillende soorten. Gewoon aardappels zonder keuze uit: droogkokers, vastkokers, loskokers, puree, krieltjes en partjes wel/niet gekruid met / zonder schil of rode schil, pofaardappels, oma’s bakaardappeltjes en dan nog de talloze soorten diepvriesproducten en dan ben ik vast nog wel iets vergeten.

En dát… dat geldt echt voor álles hier. De bakker is niet zoals de warme bakker in Nederland. De slager verkoopt gewoon stukken vlees, zonder enige vorm van verfijning. Een bakje eiersalade? Dat soort dingen bestaat hier niet – koop eieren en zelf maken.

Die keuze-eenvoud het maakt ’t leven wel een stuk simpeler en daardoor zijn mensen hier sneller tevreden en dankbaar. Man-o-man, wat hebben we het in Nederland goed! Ik ga straks extra van een stuk Hollandse kaas en brood van de bakker genieten. Tevreden & Dankbaar.

Professional

Al mijn nieuwe inzichten neem ik ook in mijn professionele leven mee. Als executive coach / trainer ben ik vanaf half september weer 9000 kilometer dichterbij. Met een rugzak vol ervaringen en inzichten is geen vraagstuk me te gek. Let’s get in touch!

¡Hasta Pronto!
Annejet

PS Leuk als je hieronder deelt welke ervaring jou als mens veranderd heeft!